بادِ گردان در نفس افتاده ؛ هان
گِرد خود پیچد
در نفس افتاده ؛ هان
از صدای ِ خِش خِش ِ برگان ِ دود
اشک لج در چشم
کُفر او بالا گرفته از طنین ِ خش خش ِ گفتارها
آتشی وا مانده از برگ خزان
بادِ گردان در میان ِ آتش ِ سرد ِ خزان
گِردِ خود پیچد
بر زمین ِ یخزده ناخن کشد
از درخت آویزد و ریزد لهیب
کفر او بالا گرفته از طنینِ پچ پچ ِ برگان ِ دود
چگونه خاك نفس مي كشد ؟ بينديشيم بالا گرفته منبع
درباره این سایت